NFC چیست ؟

NFC به لطف رشد سیستم های پرداخت آنلاین مانند Samsung Pay و Google Pay ، یک فناوری اصلی بی سیم است. مخصوصاً وقتی صحبت از دستگاه های سطح بالا و حتی بسیاری از میان رده ها می شود. احتمالاً قبلاً این اصطلاح را شنیده اید ، اما NFC دقیقاً چیست؟ در این مقاله بررسی می کنیم که  NFC چیست ، چگونه کار می کند و برای چه مواردی قابل استفاده است.

NFC مخفف "Near Field Communication" است و همانطور که از نامش پیداست ، ارتباط بین برد دستگاههای سازگار را امکان پذیر می کند. برای این کار حداقل به یک دستگاه انتقال و دیگری برای دریافت سیگنال نیاز است. طیف وسیعی از دستگاه ها می توانند از استاندارد NFC استفاده کنند و منفعل یا فعال در نظر گرفته می شوند.

دستگاه های NFC غیرفعال شامل برچسب ها و فرستنده های کوچک دیگری هستند که می توانند بدون نیاز به منبع تغذیه خود ، اطلاعات را به سایر دستگاه های NFC ارسال کنند. با این حال ، آنها هیچ اطلاعاتی را که از منابع دیگر ارسال شده پردازش نمی کنند و نمی توانند به سایر اجزای منفعل متصل شوند.

دستگاه های فعال قادر به ارسال و دریافت داده هستند و می توانند با یکدیگر و همچنین با دستگاه های غیرفعال ارتباط برقرار کنند. تلفن های هوشمند با رایج ترین شکل دستگاه NFC فعال هستند. کارت خوان های حمل و نقل عمومی و پایانه های پرداخت لمسی نیز نمونه های خوبی از این فناوری هستند.

NFC چگونه کار می کند؟

دقیقاً مانند بلوتوث و Wi-Fi و سایر سیگنالهای بی سیم ، NFC بر اساس اصل ارسال اطلاعات از طریق امواج رادیویی عمل می کند. Near Field Communication استاندارد دیگری برای انتقال داده های بی سیم است. به این معنی که دستگاه ها برای برقراری ارتباط صحیح با یکدیگر باید از مشخصات خاصی پیروی کنند. فناوری مورد استفاده در NFC بر اساس ایده های قدیمی RFID (شناسایی فرکانس رادیویی) است که از القای الکترومغناطیسی برای انتقال اطلاعات استفاده می کردند.

این تفاوت عمده بین NFC و Bluetooth / WiFi است. اولی می تواند برای القای جریان الکتریکی در اجزای غیرفعال و همچنین فقط ارسال داده استفاده شود. یعنی دستگاه های غیرفعال به منبع تغذیه خود احتیاج ندارند. در عوض می توانند با استفاده از میدان الکترومغناطیسی تولید شده توسط یک جز component فعال NFC هنگامی که وارد محدوده می شود ، تأمین شوند. متأسفانه ، فناوری NFC به اندازه کافی القا نمی کند تا تلفن های هوشمند ما را شارژ کند ، اما شارژ بی سیم QI بر اساس همین اصل است.

فرکانس انتقال داده ها از طریق NFC 13.56 مگا هرتز است. می توانید داده ها را با سرعت 106 ، 212 یا 424 کیلوبیت در ثانیه ارسال کنید.

برای تعیین اینکه چه نوع اطلاعاتی بین دستگاه ها رد و بدل می شود ، استاندارد NFC در حال حاضر دارای سه حالت عملکرد مجزا است. شاید رایج ترین کاربرد در تلفن های هوشمند ، حالت همتا به همتا باشد. این به دو دستگاه مجهز به NFC اجازه می دهد تا اطلاعات مختلفی را بین یکدیگر تبادل کنند. در این حالت ، هر دو دستگاه هنگام ارسال داده بین فعال و در هنگام دریافت غیرفعال می شوند.

از طرف دیگر ، حالت خواندن / نوشتن انتقال داده یک طرفه است. دستگاه فعال ، احتمالاً تلفن هوشمند شما ، برای خواندن اطلاعات از آن با دستگاه دیگری پیوند برقرار می کند. برچسب های تبلیغاتی NFC از این حالت استفاده می کنند.

حالت نهایی عملکرد شبیه سازی کارت است. دستگاه NFC می تواند به عنوان یک کارت اعتباری هوشمند یا بدون تماس عمل کند و پرداخت کند یا به سیستم های حمل و نقل عمومی حضور داشته باشد .